Maand: mei 2020

In rust creëer ik stilte Definieer ik dat wat past Naar de morgen uitzien Dromen zonder last Wakker worden Nieuwsgierig zijn Is het goed gelijmd? En spontaan ontdekken  In de spiegeling van nieuw werk Rust creëert stilte Ik ben minstens

26 mei 2020 Open brief aan mezelf, aan elke burger, aan gemeente Arnhem en aan de Nederlandse overheid. Per 1 juli 2020 ga ik per vuiniszak die ik in een ondergrondse container gooi 80 cent betalen. Dit is de uitkomst

In het land waar bomen bergen zijn En de bergen bomen Dat is mijn land van ware dromen Waar het omgekeerde echt bestaat Waar waterstroom stroomopwaarts gaat Waar het kloppende de specht is En de snavel steeds het hout Waar

Hee gozer, hoe is het? Ja joh, niet zo best joh, ik ben aan het revalideren. Oh ja joh, oh ja ik zie het, je staat helemaal scheef man! Klopt man, ik moet elke dag oefeningen doen, rondjes lopen, zorgen

Bij de achterdeur laat ik je binnen, bij de voordeur zwaai ik je uit – ik leer je te beminnen, als ik op trauma stuit. Lieve psychose Je bent bij mij welkom En een ieder die je draagt In zachte

Hoofdstuk 1: Het begon met de ‘Vloek’ Ergens in een sprookjesland wonen hongerige dwergen in een dorp. Er is gelukkig een bakker. Dagelijks gaan de dwergen daar naar toe. De bakker is aardig en voorziet ze van brood en ze

Wat een aparte uitspraak is dit eigenlijk als je deze letterlijk neemt. Je staat op en aan het begin van de ochtend wens je de ander een fijne dag ná deze dag. Tenminste, je bedoelt wel ‘goede ochtend’ te zeggen,

Op deze moederdag eer ik mijn moeder. Ze overleed in 1989 aan kanker. Precies op dag dat ik jarig ben. Sindsdien leef en denk ik in cirkels. En dat is winst in een tijd waar lineair denken niet langer voldoet

Verlaten. Het is een staat van zijn én een werkwoord. Dat onderscheid heb ik lang niet kunnen maken. Verlaat mij met een zucht Via hoofd, hart, ogen, handen Zodra ik naar je kijk En ik gelaten zie  Hoe ik op mijn