Bij de achterdeur laat ik je binnen, bij de voordeur zwaai ik je uit - ik leer je te beminnen, als ik op trauma stuit. Lieve psychose Je bent bij mij welkom En een ieder die je draagt In zachte vorm, met zeer geluid In lichtend hoofd, bezwaard Zielsverzonken, onder ieders huid In klein of groot systeem ontwaardt Verward dat zich via de ander uit De cirkel als probleem Als ik verander, verander jij dan ook met mij? Want weet je psychose, weet je? Wat ik nu eindelijk weet? Als ik je welkom heet? Dat ik dan verander en jij met mij Dat jij mij meandert en ik met jou Waardoor anderen ook veranderen Het maakt dat het leven leert Ik maak dat mijn leven leeft Minder angst voor veel meer blij Omdat ‘t leven om mij geeft Er komt warmte weer na koud Omdat ik veranderd ben en jij met mij Omdat ik van me - je - ...en al die anderen houd
Dit gedicht heb ik geschreven in aanloop naar de ‘international psychosis awareness day’ op 24 mei 2020.
Opdat ik verander en jij met mij
Heel mooi gedicht Jeroen. Roept bij mij associaties op met ‘Koester je demonen’, van Bommelstrips waar monsters verdwijnen als je ze ‘ziet’ en soms zoals in ‘zwelbast’ groot en sterk worden en je helpen als vriend. Animatiefilm Spirited Away heeft vergelijkbare thematiek.