5 mei 2020, Een boodschap over heel worden, geloof, God, Jezus en vrijheid.
Heel worden is de cirkel buiten jezelf in jezelf vinden. Verbonden zijn. Waar binnen en buiten eender zijn. Waar je ware ik je ware ik ontmoet in het zien van jezelf via de ander en andersom. Waar je mag voelen. Door de pijn naar de plek waarachter je meest kwetsbare ik verscholen ligt. Die ‘ik’ die alleen gestreeld kan worden door je eigen zuiverste ik. En niemand anders.
Daar dient pijn toe. Want pijn voel je en dan is het van jou. Pijn maakt verschil, tussen wat van jou is, wat van de ander is en wat er ‘tussen’ de één en de ander is. In dat opzicht maakt pijn dus ruimte en ontstaat er weer ruimte. Ruimte om uit kronkels te raken, uit verkeerd gegroeide symbiose. Uit afhankelijkheidsituaties, uit ongelijkwaardige relaties, uit valse hoop, uit schijnheiligheid. Uit een waarheid die geen waarheid blijkt te zijn.
Dat is wat pijn kan brengen voor wie het durft toe te laten. En wie dat durft? Diegene gaat angst aan, kijkt in de eigen ogen en ziet een sprankje God.
God laat zich niet zien, daar is God te allesomvattend voor, want wie God in zijn geheel denkt te zien, plaatst zich buiten God en dat kan niet, want God is alles. God kan je wel helemaal ervaren.. maar je ervaart nooit meer dan jezelf bent, dus in die zin ervaar je jezelf, via God.
God is voor mij alles en daar kan ik als mens slechts een klein onderdeel van zijn. Als onderdeel met eigen regie. Als een klein tandwiel in een groter functionerend wonderlijk mechaniek. En ik mag zelf kiezen, draai ik mee, of draai ik tegen? Of draai ik niet?
Wie mee wil draaien hoeft eigenlijk niets te doen, behalve vertrouwen en verbinden met wat er buiten jezelf aanwezig is. Elke context om je heen wil naar binnen slaan. Van elk moment kan je iets leren. Elke beweging in het leven is energie om te groeien. Dus zie het leven zoals het is. Laat je inspireren door die scheve boom in het weiland en ontdek dat geen enkele boom lelijk is. Bezie de lucht en volg de vogels die samen voorbij vliegen en verwonder je waarom ze daar vliegen en waarheen en geniet van dit alles omdat het niet te doorgronden is.
Kijk naar de grond en zie hoe mieren gezamenlijk hun werk doen, hoe spinnen snel een hoek in kruipen zodra je de bezem pakt. En verwonder je met interesse en nieuwsgierigheid naar het gedrag van je medemensen om je heen. Niet alles is bewust gedrag. We zijn hier allemaal om fouten te mogen maken.
We zijn er al, dus laten we de ander allereerst erkenning geven dat hij of zij er is. En ontdek dan pas waar welk gedrag vandaan komt. Niet om te oordelen, of jezelf hoger of beter te achten. Nee, zie de ander zodat de ander jóu ziet. En met hun ogen zie je wie je zelf bent geworden en we je zelf zou kunnen en willen zijn.
En zo is het hoe ik begon. Zoek de cirkel in jezelf en wees heel met alle stukjes die je in je hebt. Je bent zoveel meer dan één iets. Al je organen werken stuk voor stuk samen ten dienste van één lichaam. Kies je rollen en je delen, en laat ze samenwerken. Je kindsdeel met je traumadeel, je volwassen deel met je speelse deel, je verdrietige deel met je boze deel en je hoopvolle deel met je vermoeide deel en eindeloos zo door. Tot de cirkel zich sluit en je weet dat alles klopt. Dan begint alles weer van voor af aan. Want geen enkele cirkel blijft hetzelfde. Een mens wil altijd groeien en ruimte delen.
Dus wees open en sluit je weer, ontvang en geef. En gaandeweg de tijd is dat de enige weg die we kunnen volgen. Van heden naar heden naar heden, tot het einde van onze eigen tijdlijn waar ons aardse leven stopt. Verder dan dat punt hoeven we niet te kijken. Het zou ons alleen maar vermoeien. Erop vertrouwen dat alles doorgaat na dat punt in de tijd. Daarop vertrouwen mag, om dankbaar en bescheiden te ervaren dat we onze eigen rol niet groter maken dan deze is.
En mogen geloven dat we ooit als collectief gaan leren ‘samen één lichaam te zijn’, zoals een mierenkolonie dat ook kan. Dat we ooit samen één geheel zijn is mijn geloof en dat is mijns inziens het moment waarvan Jezus zegt: “Ik zal terugkomen.”
Want dan zijn we samen-samen en als ‘God op aarde’, of als ‘Jezus op aarde’. En verder geloof ik, dat die kracht en energie van verbondenheid zo groots en krachtig zal zijn, dat deze door alle tijd en ruimte heen zal breken, naar alle windrichtingen naar alle hemels en hellen, naar alle harten en naar alle tijd die ooit is geweest en nog zal komen. En die energie, dat is precies de bron waar Jezus 2020 jaar geleden zich mee verbond om innerlijk te weten en te ervaren dat hij de persoon was die dit kon ontvangen én dat het ooit in de toekomst er ooit weer zou zijn. Want hij wist, ik geef deze kracht alleen maar door, het is niet van mij dus wie ben ik? En zie daar de grootste cirkel die ook ik me kan voorstellen. Ik schat in, dat we over de helft zijn. Geef ons tijd en ruimte en geduld. Wie weet zijn we over 2000 jaar zo ver om deze grootse missie te voltooien. Wie weet lukt het ons niet en sterven we uit. Toch geloof ik dat niet, want alles is er op gericht dat we dit punt ooit gaan bereiken. Anders zou ik dit toch niet hebben kunnen schrijven terplekke? Want ook dit is niet mijn schrijven, ik geef slechts door wat er op en in mijn eigen cirkel door mij heen stroomt.
Wie het ook voelt? Fijn. Wie het niet voelt? Ook oké. Want voor alles is een tijd, een komen en een gaan.
Vandaag is het een dag van vrijheid. Dankbaar ben ik dat ik in alle vrijheid en vertrouwen dit bericht kan schrijven.
To slot: mijn achtergrond is christelijk, dus dat is de taal waarmee ik spreek. Waar God staat mag elke andere naam van een God staan en waar Jezus staat mag elke andere zuivere ziener staan. Het zijn slechts de representanten op de spiraal van essentie-in-essentie-in essentie. Taal geeft houvast, meer dan dat is het niet.
?