Wow, was ik ineens geraakt. Vandaag zag ik de clip One day.

Waarom deze me zo raakt? De clip is opgenomen in Haifa in 2018. Daar was ik in 2006. Omdat ik in 2005 Emma tegen het lijf liep in Nederland, terwijl ik helemaal open stond en geen filters had. En blijkbaar was het de intentie van ons samen om elkaar die dag te ontmoeten in Zwolle. Als wildvreemden en dan toch elkaar letterlijk in de armen vallen. Terwijl ik in de war was, troostte ze mij, want ze stond open om mijn rouw een plek te geven.

Een dag later was ze vertrokken, we hadden overnacht bij mijn vader na een hele rare nacht met allerlei omzwervingen. Ik was zo in de war dat het nog een wonder is dat we bij mijn vader thuis waren aangekomen. Daar zag ze een tekening van mij hangen, een eervolle afscheidstekening voor mijn vader om mijn moeder te herinneren.

Die tekening, onze ontmoeting en mijn pianospel had haar geïnspireerd. Ze liet een samenvattend briefje achter met haar emailadres. En zo verdween ze naar Israel. Ik verdween in een gesloten inrichting voor een aantal maanden.

Toen ik weer thuis kwam mailde ik haar en sindsdien zijn we innig bevriend. Emma is een vredesactivist, rabbi, kabbala teacher en rouwdeskundige. Ook is ze kunstenaar. En maakt ze prachtige kaarten van haar werk. Een van deze kaarten is gebaseerd op mijn tekening. Het gaat over welkom zijn.

Ik denk dat Emma me dat heeft geleerd, me welkom te voelen in deze wereld om door mijn angst heen eindelijk te landen en mijn ware plek in te nemen. Ze leerde me open te staan voor mijn spirituele ontwikkelingen. Niet veel mensen hadden die kant van mezelf eerder zo openlijk gespiegeld. Altijd was ik een gevoelige denker geweest. Vandaf die ontmoeting was dat voorbij. Er ging iets stromen van mijn hoofd, via mijn hart, naar de grond.

Emma heb ik geïnterviewd over de noodzaak van gezonde grond bieden aan mensen die in de war zijn. In dat interview vertelt Emma over die bewuste ontmoeting in Zwolle.

Dat Emma jaren later is gevolgd voor een documentaire is extra bijzonder. Het denkende hart van Etty Hillesum. We waren bij de laatste opnamedag in Deventer, bij het Etty Hillesem centrum. Emma heeft ook kaarten gemaakt aan de hand van teksten uit het boek dat Etty schreef. En zo komt de essentie van vrede en tweede wereld oorlog weer heel dichtbij.

Mijn geloof is: waar de spanning het hoogst is, daar is de meeste potentie om met die spanning iets goeds te doen. Daarom vind ik het ook logisch dat juist waar zoveel spanning is en geloofsstromingen elkaar tegenkomen in dezelfde regio er dit soort prachtige muzikale projecten ontstaan.

Het geeft mij zoveel hoop en bevestiging. Eerder al was er het prachtige lied The prayers of the mothers, een protestbeweging waar Emma en haar netwerk ook aan bij hebben gedragen.

Mijn levensmissie is het bijdragen aan een route waar we als mensheid ervaren één te zijn. Als dat een weg er naar toe is, of als de weg dat zelf is? Dat maakt me niet uit. Ik weet dat ik op die weg loop en dat we er ooit zullen komen als we dat willen. En steeds weer op mijn weg kom ik langs kleine en grote herkenningspunten die ik graag met anderen deel. Waar het hart vol van is, daarvan stroomt ie ook over.

Precies wat er gebeurde toen ik dit lied zag en hoorde. Het herinnert me aan de nachten onder de heldere sterrenhemel in Israel, die rare nacht in Nederland met die maan, waar Emma ook over schreef op het briefje. Het lied laat me voelen waar het als vader om draait, de toekomst waar mijn dochter haar leven zal leven.

Spiritualiteit is voor mij pas van waarde als het aan de grond komt. Als het gepaard gaat met het doorgronden van wat er hier gebeurt op aarde. We hebben er niets aan als al dat moois in de lucht blijft zweven. Kortom: zo’n liedje brengt me weer naar de grond. Een liedje maken is mooi, en niet zo bijster moeilijk. En dan? Hoe gaan we er vervolgens mee aan de slag? Wat wordt mijn volgende stap? En de jouwe?

Een hele concrete stap is deze, een tip: Emma’s Etty kaarten zijn te koop in in het Etty Hillesum centrum in Deventer. Je kan haar ook volgen op facebook. Ze is een nieuwe kaartenset aan het maken, dus de eerste set krijgt een prachtig vervolg.

One day (= now)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *