Zwali - art - Attacked
Attacked

Vannacht had ik een nachtmerrie. Flarden kan ik me nog herinneren. Het was iets met de Koning van Katoren. Hij had uitgeroepen dat Jan Terlouw hoofd WHO moest worden. Jan Terlouw had op zijn beurt Machteld Huber aangesteld als minister van Volksziekte. En Machteld stelde op haar beurt iedereen verplicht om aan positieve gezondheid te gaan doen. Overal in het land werden sportinstructeurs en coaches opgeleid om iedereen in de juiste beweging te krijgen, letterlijk en figuurlijk. Het moest snel gebeuren dit plan, dus vele miljoenen werden er meteen geïnvesteerd. 

Machteld sprak met wijze woorden: “Alleen met positieve gezondheid zijn we veilig, anders niets.”Spontaan begon elke burger ijverig op haar site de zes domeinen van ‘mijn positieve gezondheid’ in te vullen in een persoonlijk dossier. 

Op alle scholen hing verplicht een IKIGAI-poster aan de wand. En iedereen kreeg een serum ingespoten. Dat serum zorgde ervoor dat onze linker en rechter hersenhelften spontaan gingen integreren met elkaar, met als gevolg een directe hartsverbinding die weer doorschakelde naar het buikbrein van iedere burger.

Iedereen was spontaan een week aan de dunne van dit serum. Pleepapier was niet aan te slepen. Maar de week daarna werd iedereen wakker in een hemelse stemming.

Vereende daadkracht kwam tot stand en ook het besef dat we natuur zijn, dat we samen zijn, dat we één zijn. Circulair denken was definitief doorgebroken. En zo hingen binnen de kortste keren weer lineair de touwtjes uit de brievenbussen en dronken kinderen bij de buren weer thee met een biscuitje erbij. Alsof we een quantumdynamische sprong terug in de tijd hadden gemaak.

Wat een vreemde droom!

Toen ging de wekker. Brr. Het was koud en donker buiten. Snel haastte ik me naar de bus.  Toen de buschauffeur met een ijzeren blik op oneindig de deur opende, besefte ik dat ik geen mondkapje bij me had. Ik mocht niet mee. Regels zijn regels. 

Da’s echt zo fijne werkelijkheid, zo’n duidelijke geordende samenleving! Snel liep ik naar huis. Zodat ik daarna weer vlot kon aanhaken in ons mooie systeem waar ik zo graag deel van uit maak! Een dag mijn natuur niet kapot gemaakt is een dag niet geleefd, zeg ik altijd! 

Wat een nachtmerrie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *