Eigenlijk ben ik radeloos. Ten einde raad. Op de plek waar ik nu sta val ik stil met dilemma’s waar ik geen oplossing voor zie: ik weet niet welke volgende stap ik heb te maken. 

Geen perspectief en geen antwoorden. Het grootste probleem: als zzp’er heb ik bijna geen werk, daardoor lever ik nagenoeg geen zinvolle bijdrage mét anderen (en dat mis ik!) en daarmee genereer ik bijna geen inkomsten. Terwijl alle kosten wél gewoon doorgaan.

Dat werkt beklemmend en verlammend. Wat nu te doen? Waar heb ik wél invloed op? Hoe blijf ik rustig onder deze spanning en in deze werkelijkheid?

Overdag gaat het wel, ik kan mezelf prima vermaken. Op dit moment ben ik een fontein met mozaïek aan het maken in de tuin. Maar ‘s nachts merk ik pas hoe ik overdag een struisvogelpolitiek blijk te hanteren. Onder het zand ervaart mijn kop geen stress. Die stress komt er pas uit als ik zogenaamd ontspannen aan mijn nachtrust begin.

En waar zou ik moe van moeten zijn, als ik zo weinig werk? En wat ben ik moe steeds, waar komt dit vandaan?

Terwijl ik mijn dochter lesgeef en ze zelfstandig bezig is met sommen over breuken, schets ik letterlijk wat er in me opkomt. Als niets meer werkt kan ik altijd nog tekenen. Desnoods noodsignalen. Help mij!

En dus teken ik over processen van weer heel zijn, precies in een periode dat de wereld breekt. Met breuken bezig zijn, wat een mooie analogie. Wat heb ik als noemer boven de streep toe te voegen? Waar, wat en hoe kom ik hieruit, zodat we als gezin onder de streep niet in de schulden komen?

Ik weet het niet en ik teken. Daarin liggen oplossingen verscholen. De tekeningen die ik maak zijn altijd puzzelstukjes voor me geweest die me willen vertellen wat ik voorzie. 

Vroeg of laat geven ze antwoorden op mijn vragen. Mogelijk ook andermans vragen.

Wat ik nu teken? Ik ben nog niet bij machte dit voor mezelf ook te ervaren: ‘Er komt een verandering ten goede’, willen de tekeningen me zeggen. ‘Ook voor jou.’ Heb ik dat eerst zelf te zijn voor ik dat ook zo ervaar? Waarschijnlijk wel.

Laat ik hiermee in deze blog dan eindigen, zonder dat ik er op dit moment in geloof: ‘Dank je wel bizarre situatie. Binnen deze nieuwe context ben ik zonder daad of raad ten goede veranderd.’ Hopelijk lukt het me – deze gedachtengang volgend – om deze veranderingen met daadkracht door te voeren en zichtbaar te maken. Ook op de balans van inkomsten en uitgaven.

Radeloos

2 gedachten over “Radeloos

  • april 23, 2020 om 6:53 pm
    Permalink

    Jeroen prachtig werk! Veel geluk ? als je post op jouw profiel wat je zoekt kan ik wellicht in mijn netwerk links voor je vinden? Ken je oa Irene Campens- ze heeft een initiatief wat heet Bravico. Misschien past dat.

    Beantwoorden
    • april 23, 2020 om 7:48 pm
      Permalink

      Hoi Margo,

      Dank! Ik zal haar eens opzoeken. En wat ik zoek is altijd een mooie hè.. Deze blog was een soort ‘bewust stilvallen’ om te zien: welke kant op met een keuze uit vele goede richtingen.

      Dus concreet: geen idee nog. Abstract: ja meer de kant van beeldend werk maken. Gekoppeld aan teksten en eventueel coaching en werken met opstellingen.

      Dank voor je enthousiasme! ??

      Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *